IT'S GRACE..

Γεια! Είμαι η ¨Kalli¨ και αυτό είναι το blog  μου. Είναι μια ατζέντα που θα περιέχει θέματα που με ενδιαφέρουν και που πιστεύω πως μπορεί να ενδιαφέρουν και άλλους! Η πρώτη ανάρτηση του blog αφορά στην γυναίκα από την οποία εμπνεύστηκα και τον τίτλο του. Δεν είναι ότι είμαι η απόλυτη fan της star, είναι που για κάποιο λόγο, το όνομά της υπάρχει στο μυαλό μου δίπλα ακριβώς από τη λέξη στυλ! Και το στυλ δεν είναι μόνο ρούχα… είναι ο τρόπος που κινείσαι, ο τρόπος που γελάς, που κλαίς, που νευριάζεις, που κοιμάσαι ή ξυπνάς, που έρχεσαι ή αποχωρείς ή που πολύ απλά σκέφτεσαι…

Η Grace Kelly (middle name Patricia) γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1929 στη Φιλαδέλφεια της Πενσιλβανία. Πήρε το όνομα της θείας της η οποία είχε πεθάνει. Η οικογένεια της ήταν εύπορη, ο πατέρας της ήταν  τρεις φορές ολυμπιονίκης στην κωπηλασία και επίσης είχε επιχείρηση οικοδομικών υλικών, ήταν αυτοδημιούργητος εκατομμυριούχος. Η μητέρα της είχε σπουδάσει φυσική αγωγή και ανέλαβε την έδρα της φυσικής αγωγής στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβανία. Οι αδελφοί του πατέρα της ήταν διακεκριμένοι καλλιτέχνες, ο ένας από τους οποίους ήταν βραβευμένος με Πούλιτζερ.

Στα δώδεκά της είχε εμφανιστεί στον πρωταγωνιστικό ρόλο του θεατρικού που ανέβασε η τοπική θεατρική ομάδα. Στα 18 απαγγέλλοντας ένα μονόλογο από τη θεατρική παράσταση που είχε συγγράψει ο θείος της, κατάφερε να μπει στην Αμερικανική ακαδημία των δραματικών τεχνών. Η Kelly δούλεψε ως μοντέλο για να συντηρήσει τις σπουδές της. Στα έξι χρόνια που εργάστηκε στο Hollywood και παρόλο που γύρισε μόνο 11 ταινίες, κατατάσσεται στις πιο πολυαγαπημένες πρωταγωνίστριες.

Συνεργάστηκε τρεις φορές με τον Alfred Hitchcock για τις ταινίες Σιωπηλός Μάρτυς (Rear Window, 1954), Τηλεφωνήσατε Ασφάλεια Αμέσου Δράσεως (Dial M for Murder, 1954) και Το Κυνήγι του Κλέφτη (To Catch A Thief, 1955). Η ερμηνεία της στην ταινία Η χωριατοπούλα (The Country Girl) έλαβε τις καλύτερες κριτικές κι η Kelly θεωρούταν το φαβορί για το όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου το 1954. Η πιο κοντινή της αντίπαλος για το βραβείο ήταν η Judy Garland με το Ένα αστέρι γεννιέται (A star is Born). Τα σκανδαλοθηρικά περιοδικά ανέφεραν κόντρα μεταξύ των δυο σταρ. Τη βραδιά της απονομής η Garland βρισκόταν στο νοσοκομείο έχοντας μόλις γεννήσει και δίπλα της υπήρχαν κάμερες, ώστε σε περίπτωση που κέρδιζε το βραβείο να μπορούσε να βγάλει ευχαριστήριο λόγο από το νοσοκομείο. Νικήτρια όμως αναδείχτηκε η Kelly, κάτι που η Garland δεν ξέχασε ποτέ. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 13η στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.

 Το 1955 στο φεστιβάλ των Καννών γνώρισε τον πρίγκιπα Rainier III του Μονακό, ο οποίος ήταν ο πιο περιζήτητος εργένης της εποχής. Επιστρέφοντας στη Αμερική γύρισε την ταινία Ο κύκνος (The Swan, 1956) όπου προφητικά υποδύθηκε μια πριγκίπισσα. Ο Rainier πήγε και την βρήκε στην Αμερική και τρείς μέρες μετά τη ζήτησε σε γάμο. Η εταιρία παραγωγής της ταινίας καθυστέρησε την κυκλοφορία της μέχρι την ημέρα του γάμου της. Ήταν ο σημαντικότερος γάμος του 20^ου αιώνα, 1500 δημοσιογράφοι, 600 καλεσμένοι. Το νυφικό λέγεται, το ράβανε 36 μοδίστρες, είχε δαντέλα 125 ετών, το πιο ακριβό μετάξι του κόσμου και περίπου 1500 πολύτιμους λίθους. Φημολογείται ότι η Kelly φορούσε flat παπούτσια στο γάμο για να μην είναι πιο ψηλή από το Rainier.

Εννιά μήνες και τέσσερις μέρες μετά το γάμο της με το Rainier, η Kelly έφερε στον κόσμο το πρώτο της παιδί την πριγκίπισσα Caroline, της οποίας των ερχομό ανακοίνωσαν 21 πυροβολισμοί και η μέρα της γέννησής της κηρύχθηκε μέρα αργίας. Ο πρίγκιπας Rainier και η πριγκίπισσα Grace απέκτησαν τρία παιδιά: την πριγκίπισσα Caroline, τον πρίγκιπα Albert και την πριγκίπισσα Stefani. Μετά το γάμο ο Rainier απαγόρευσε την προβολή των φιλμ της Kelly. Το 1962 ο Alfred Hitchcock της προσέφερε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλμ Marnie και η Kelly ήθελε να ξανασυνεργαστεί μαζί του. Όταν όμως η κοινή γνώμη στράφηκε εναντίον της, λόγω του γεγονότος ότι η υπόθεση του φιλμ θα αμαύρωνε την εικόνα της, αναγκάστηκε να μη δεχτεί το ρόλο. Συνεπώς η Kelly δεν επέστρεψε ποτέ στη μεγάλη οθόνη, προσπάθησε παρόλα αυτά να υποστηρίξει την καλλιτεχνική άνθιση στο Μονακό ιδρύοντας το Ίδρυμα Πριγκίπισσα Grace που βοηθούσε όλους τους καλλιτέχνες και τεχνίτες της περιοχής. Επίσης οργάνωνε κάθε χρόνο γιορτή για τα ορφανά.

Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1982, ενώ επέστρεφε οδικώς μαζί με τη μικρή της κόρη της Stefani, από το εξοχικό τους στην επαρχία, η πριγκίπισσα Grace είχε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που την έκανε να χάσει τις αισθήσεις της και να ρίξει το αυτοκίνητο στο γκρεμό. Το σώμα της ανασύρθηκε από το αυτοκίνητο αλλά είχε υποστεί πολλαπλά κατάγματα κι είχε πέσει σε κώμα. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Μονακό όπου της διαγνώστηκε σοβαρή εγκεφαλική βλάβη. Η οικογένεια της αποσυνέδεσε το μηχανισμό που την κρατούσε στη ζωή. Η κηδεία της έγινε στις 18 Σεπτεμβρίου στον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου στο Μονακό. Ο πρίγκιπας Rainier που δεν ξαναπαντρεύτηκε ποτέ, κηδεύτηκε στο πλευρό της μετά το θάνατό του το 2005.

Πηγή: Βικιπαίδεια (el.wikipedia.org)